Ekonomide masallar!…

Bir masal dünyasında yaşıyoruz adeta. Sadece işsizlerin değil çalışanlarında   yoksullaştığı ,borç batağında  çırpındığını  film  izler gibi izliyoruz.

Sadece çalışanlar mı , sadece  işsizler mi ,sadece   köylü mü  bu sıkıntıları yaşıyor. Hayır!..

 Artık   bu masal  dünyasının sonuna  geldiğimiz , rüyadan  uyanacağımız,   kötü  bir kabustan   acı   çığlıklar  atarak  uyanacağımız günlerdeyiz.

Önce  çalışanların ve  emeklilerin durumuna bir bakalım.Yapılan  araştırma  sonuçlarına  göre  ‘ Hane halkı  toplam borç yükü  2002 ‘den  beri   52  kat büyüyerek   6.3 milyar dolar’dan   334 milyar dolara hane   başına  borç  miktarı  ise   41.5  katlık  bir artış  ile   384  liradan    16  bin  liranın üzerine çıkmıştır.

O  zaman  soralım   kişi  başı  milli  gelir  artıyorsa , işsizlik azalıyorsa  ,refah artıyorsa ,   tüketim artıyorsa ,üretim   artıyorsa    bu   borç  batağı  nedir ? Yoksa borçlanarak mı  kalkınıyoruz. 

Hangi    sistem insanları borç batağına  sürüklüyerek  teslim  aldı . Sistemin   kölesi haline  getiriyor

Daha da önemlisi    hazin sona doğru  giden bu lale devri yaşam tarzının faturasını  yine   yoksul halk mı ödeyecek.Bütün bu olup bitenler sorgulanmadan   bu soruların cevabı bulunur mu ?

Ekonomi  madem bu kadar büyüyor    vatandaşın    borcu   niye   52  kat  artmış durumda.Borç   batağında  çırpınan  bu yoksul  halk  asgari   geçim   indiriminin  altında bir gelir düzeyine mahkum ediliyor.Sonuç ‘ta  halk    borçlandırma yolu  ile   teslim   alınmış bir  durumda gerçek  bu değil mi ?

Artan  milli  gelirden ,  sözüm  ona   büyüyen  ekonomi’den   bu   halka  niye  bir pay düşmez.

Vatandaş ‘ta  kendine bu  soruyu  niye sormaz    benim gelirim niye artmıyor , ben niye   borç içinde yaşıyorum  diye.

Ya  üretim cephesi    ne durumda; bence   asıl felaket’de   orada , yani   sanayiciler , yani  KOBİ’ ler  ne  durumda . Aslında  onların  durumunun da    vatandaştan   pek  farkı   yok.  Nasıl  mı ?

Yapılan  bir araştırma sonucuna  göre    son   bir ayda   65 fabrika ,33 otel , 2 bin  410  arsa ve arazi   icra’dan   satışa  çıkarıldı.Türkiye  çapında  ise   icralık  durumda olan fabrika sayısı ise   10 bin civarında bir rakam.

Yüzlerce firmada konkordotu  ilan etmeye hazırlanıyor.Bu   fabrikaların    tamamı   banka  kredileri ,teminat  iptalleri  yüzünden iflas  etmiş  durumunda.Teşviklerin yetersiz olması ,maliyetlerin  çok  yüksek olması gibi.  

Bu fabrikaların  yüzde 60 ‘ının     ise gıda  sektöründe   faaliyet göstermesi   de  işin acı bir gerçeğidir.Tekstil  sektörü  ise  alarm vermektedir.

Asıl sorun  ise  bu  borç  batağından  nasıl  ve  ne şekilde   çıkılacağıdır.Bu  da  üretimi esas alan proğram   çerçevesinde ve ciddi   tedbirler  alınarak  olur.

Bu durumu  gerçekleştirmek   öz itibari ile  iktidar  olma sorunudur.