Yoksulluk ve yoksullaşmaya dair / Kurumsallaşan yoksulluk, iktidarları ayakta tutuyor! / Editör’den

Birbirine çok benzeyen ama içerikleri ve anlamları çok farklı olan iki kavram.

Yoksulluk zaten içinde bulunan gerçeğin adıdır; yani  yoksulluğu  bir durum olarak kabul  etmektir.

Ya  yoksullaşma….

Yoksul zaten kendi kaderini bir çaresizlik olarak kabul etmiş ve yaşamını da bu duruma göre düzenlemiştir.

Arada yapılan sözüm ona sosyal yardımlarla nefes almakta, aldığı bu nefes ona göre geçici de olsa mutluluktur.

Ama asıl sorgulanması gereken bunca yoksulluğun sürdüğü ülkemizde, yoksulluğu kurumsal bir hale getiren iktidar en çok oyu da yoksullardan almaktadır!

Muhalefet de bu konuda iktidarı taklit ediyor.

Bunca yoksulluğa rağmen; yoksullar nasıl oluyor da aynı iktidara oy vermeye devam ediyor!

Bence asıl sorgulanması gereken durum budur.

Oy verilmesinin nedeni; sadece dağıtılan “sadaka” yardımlar değildir.

Sadece sadaka gibi yardımlara bağlamak gerçekçi değildir.

Bu şekildeki yaklaşımın temel yanlışı yoksulluk ve yoksullaşma arasındaki çok önemli farkın kavranılmamış olmasıdır.

İnsanlar, belli ölçülere göre yoksul sayılırlar.

Ülkemizde milli gelir dağılımına baktığımız zaman, ortaya çıkan durum yoksulluktur.

Bunlar nesnel ve bilimsel verilerdir.

Ancak insanlar kendi durumlarını değerlendirirken bu nesnel ve bilimsel verilere bakmıyorlar.

Baktıkları gerçek kendi geçmişleri ve gelecekleridir.

Şayet  bugünkü durumları öncekinden iyiyse veya  en azından  ciddi anlamda kötüleşmemişse mevcut durumu kabulleniyorlar.

Televizyonlardaki izledikleri dizilerdeki lüks hayatlara özenmelerine rağmen, kendilerini yoksul bırakan sisteme tepki duymuyorlar.

İşte sadaka gibi yardımlar burada devreye giriyor.

Birkaç ton kömür ve gıda yardımları sıkıntılarını kökten çözmese de geçici bir rahatlama sağlamaktadır.

Bir insanını  davranışlarını, tercihlerini  anlamak istiyorsanız onun yaşantısı ile kendi yaşantınızı karşılaştırmayın.

Sadece kendini o kişinin yerine koyun yani biraz empati yapın.

Günümüzün gerçeğinde,  binlerce insan asgari ücretle hatta daha altında bir ücretle çalışmak durumundadır.

Peki yoksulluk  sınırının altındaki bir ücret ile çalışan bu insanlar  sahiden salak mı, aptal mı?

Hayır… Adam diyor ki; en azından sigortam  yatıyor. Hele aileden birkaç kişi daha çalışıyorsa, borç, harç ile hayatını devam ettirip evinin eşyalarını da  alabiliyorsa ne ala. Durumu geçmişe göre daha iyi.. Adam hayatından  gayet memnun…

Asıl tepkiyi yoksullar değil, yoksullaşma  sürecine giren kesim gösterir.

İşçi eylemlerine bakın.

Eylemleri yapanlar ya parasını alamayanlar ya ücretlerinde yeterli artış elde edemeyenlerdir.

Bir de yıllardan beri düşük ücretle çalışıp harcamalarındaki açığı kredi kartlarıyla kapatan ve bu umutlarını da tüketenlerdir.

Yani mevcut durumlarını kaybetme riski ile karşı karşıya gelenlerdir.

Türkiye’deki bütün işçi ve memur eylemlerine bakın;  büyük eylemleri yapanlar yoksullar değil, yoksullaşma riski ile karşı karşıya gelenlerdir.